หากต้องการความความอยู่รอด (ยังไม่ต้องพูดถึงกำไร) ก็ขึ้นอยู่กับว่านักเทรดเต็มใจที่จะตัดขาดทุนหรือไม่ ในขณะที่การขาดทุนนั้นยังไม่มาก เมื่อราคาเริ่มวิ่งไปในทิศทางที่ตรงกันข้าม ส่วนใหญ่นักเทรดมือใหม่จะถือไว้ต่อ โดยหวังว่าราคาจะกลับตัวมาในทิศทางที่ได้เปิดสถานะเอาไว้ และเมื่อโดนเรียกเงิน margin เพิ่มขึ้น นักเทรดก็จะรีบนำเงินเข้าพอร์ตเพิ่มทันที เหมือนกับว่าขาดทุนในจำนวนแรกนั้นไม่พอ (ต้องขาดทุนเพิ่มอีก) โดยมีความคาดหวังว่าจะกลับมาทำกำไรได้ในที่สุด ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นไปได้
การถือสถานะขาดทุนต่อไปอย่างดื้อดึงนั้น มันเป็นเพียงแค่การทำให้บาดแผลยิ่งลุกลามออกไปอีกเท่านั้น การขาดทุนจะสะสมเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งการขาดทุนในตอนแรกที่ดูเหมือนว่าแย่แล้วนั้น กลายเป็นการขาดทุนที่ดีขึ้น เพราะยังมีเงินอีกก้อนที่รอขาดทุนเพิ่มอีก ท้ายที่สุดในเมื่อทำอะไรไม่ได้แล้ว นักเทรดผู้พ่ายแพ้และสิ้นหวังก็จำเป็นจะต้องยอมรับความพ่ายแพ้และออกจากการเทรดนั้นมาพร้อมกับการขาดทุนอย่างรุนแรง
การการะทำที่คล้ายคลึงกันของผู้พ่ายแพ้ในตลาดเทรด ไม่ว่าจะเป็นที่ใดในโลกนี้ก็ตามนั่นก็คืออยากตะโกนต่อว่าด่าทอตัวเองดัง ๆ หรือที่แย่ไปกว่านั้นก็คือพาลทำเอาคนรอบข้างเสียอารมณ์ไปด้วย ไม่ก็คุณนั่นแหละที่ไปพาลคนอื่น นักจิตวิทยาชาวนิวยอร์กได้ให้ความเห็นไว้ว่า ด้วยความหวังอันยิ่งใหญ่ในการเทรดเราจึงเปิดสถานะเพื่อหวังรอรับผลกำไร แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงก็คือขาดทุนแล้วขายออกไปยากเหลือเกิน เพราะนักเทรดคือมีความรู้สึกผูกพันกับสถานะนั้น อันที่จริงแล้วเมื่ออะไรบางอย่างเคยเป็นของเรามาก่อน เราก็มีแนวโน้มตามธรรมชาติที่จะรู้สึกผูกพันกับมัน นักเทรดต้องตระหนักว่ามันเป็นเพียงธุรกรรมทางการเงินเท่านั้น และเราสามารถที่จะยอมตัดใจตัดมันทิ้งไปได้ อีกเหตุผลหนึ่งที่นักเทรดมือใหม่ไม่ยอมขาย แม้แต่เมื่อสถานะนั้นกำลังเป็นการขาดทุน ก็เพราะว่าพวกเขามีความคาดหวัง และความคาดหวังเข้ามาเกาะกุมกระบวนการตัดสินใจไปซะแล้ว
เทรดเดอร์ควรฝึกฝนในเรื่องของวินัย และควบคุมอารมณ์ให้ได้ก่อน ฝึกกับ demo ก่อนก็ได้ ทำให้เหมือนกับว่า demo เป็นเงินจริง ถ้าแค่ demo ยังตัดใจตัดขาดทุนออกไปไม่ได้ ก็อย่าเพิ่งรีบร้อนเอาเงินจริงเข้ามาเลยครับ เพราะใจคุณมันไม่พร้อม คุณต้องยอมรับตรงนี้แล้วปรับปรุงมันให้ได้ ส่วนนี้สำคัญไม่น้อยกว่าทักษะการเทรดด้านอื่น ๆ เลย
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น